آرت کافه-سیدرضااورنگ:شبکه های مختلف تلویزیونی در جهان،براساس استقبال مخاطب و نیاز راه اندازی می شوند.برای همین پیش از آغاز، برنامه های دقیق و ویژه ای توسط مدیران و کارشناسان طرح ریزی می شود تا وجود شبکه مفید بوده و برای مخاطبان گیرا باشد.
متاسفانه صداوسیمای ایران،همواره بدون کارشناسی و بی توجه به ضرورت و مخاطب،شبکه هایی را راه اندازی کرده که نه مخاطبی دارند و نه ضرورتی وجود داشت.بسیاری از این شبکه ها،حتی هویت مستقل نداشته و برنامه های خود را توسط شبکه های دیگر رله می کنند.
یکی از این شبکه های بی خاصیت که فقط بار مالی بر دوش مردم دارد ،شبکه آموزش است که حتی به اندازه مدیران و کارمندانش نیز مخاطب ندارد!این شبکه که اکثر برنامه هایش بی خاصیت و خنثی است،دارای مدیرانی کارنابلد است که حتی اصول اولیه کار را نیز نمی دانند.
بیشتر آنان توسط آشنایان گردن کلفت یا مناسبت های سیاسی به ناحق بر کرسی های مدیریت این شبکه بی هویت تکیه زده اند.برخی از آنان حتی از ادب و روابط عمومی درست نیز بی بهره اند و نمی دانند با هنرمندان،پیشکسوتان و افراد کاربلد چگونه باید رفتار کنند.خود را عاج نشینی می دانند که حاکم همه چیز هستند و حق هر کاری را دارند!زبانم لال بعضی از آنان خدا را نیز بنده نبوده و از اسلام فقط ظاهر آن را در صورت حفظ کرده اند!اگر غیر از این بود و با دستورات دینی آشنا بودند،می دانستند که با افراد بزرگ تر و ارباب رجوع چگونه باید رفتار کرد.در هر خانواده ای ،یکی از نصیحت های همیشگی والدین، احترام گذاشتن به حرمت موی سپیدهاست،اما متاسفانه تعدادی از مدیران تلویزیون،به خصوص شبکه آموزش، حتی این پند را هم به گوش نگرفته و نسبت به پیشکسوتان و ریش سفیدان بی حرمتی روا می دارند!
بارها دلسوزان و اهالی رسانه گفته اند که در این شبکه شائبه های مالی وجود دارد،به ویژه در برنامه های مربوط به کنکور و مشابه آن که معلوم نیست بین مدیران این شبکه و اسپانسرها چه بده بستان هایی وجود دارد!با وجودی که این شائبه ها جدی است،اما رییس سازمان صداوسیما مانند همیشه دست روی دست نهاده و هیچ اقدامی برای جلوگیری از این معاملات پنهان و بی اخلاقی ها نکرده و نمی کند.
امروز اگر کسی بخواهد در شبکه های مختلف تلویزیون، از جمله آموزش برنامه ای را تولید کند،باید سبیل خیلی ها را چرب کرده و دم بسیاری را ببیند!
هجوم بی رویه تهیه کننده های کارنابلد و سفارشی به تلویزیون،نشانه چیست؟آیا رییس صداوسیما و حراست سازمان به این معضل نیندیشیده اند تا راه حلی برای آن پیدا کنند؟ یا می دانند و ناظری بی منظور هستند؟!
اگر علی عسکر و قائم مقام او می دانند چه در شبکه های تلویزیون می گذرد و سکوت کرده اند، ،نشان دهنده چیست؟ ضعف مدیریت یا ماجراهای پشت پرده ؟! اگر هم نمی دانند وای به حال صداوسیما و مردمی که بیت المال شان به تاراج می رود!
یکی از شبکه های قدیمی تلویزیون،شبیه مخفیگاه «لیان شان پو»ی لین چان شده و هر تهیه کننده کارنابلد و رانده شده ای با سرکیسه شل کردن و چاپلوسی برای مدیران،رحل اقامت در آنجا افکنده و به شغل شریف خویش مشغولند!
رییس سازمان عریض و طویل صداوسیما چگونه مدیریت می کند و ناظر بر چه چیز است؟با این اوصاف،بودن و نبودنش چه توفیری دارد؟!در هیچ دوره ای تلویزیون این همه درگیر مسائل حاشیه ای و شائبه های مالی نبوده است.
چرا باید کاربلد های تولید برنامه ها و سریال های تلویزیونی بیکار باشند و کارنابلدها در عرصه بی رقیب یکه تازی کنند؟حتما یک جای کار می لنگد!این وظیفه مدیران است که لنگی کار را پیدا کرده و برای رفع آن اقدام کنند.
برخی از مدیرانی که در صداوسیما مشغول به کار هستند،ظاهر دینی خود را خوب حفظ کرده و مدام امر به معروف و نهی از منکر می کنند،اما در باطن به هیچ کدام از حرف ها و کارهایی که می کنند اعتقاد ندارند!
