ملانصرالدین:انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس که این بیانیه را صادر می کند،خودش چه برنامه ای برای جلوگیری از تهاجم فرهنگی داشته و دارد؟همیشه هجوم از جایی آغاز می شود که راه نفوذ باز باشد،حتما پنجره و روزنه ای در بدنه این انجمن،وزارت ارشاد،سازمان سینمایی،صداوسیما و دیگر نهاد ها وجود داشته و دارد که دشمن توانسته به فرهنگ ایرانی و اسلامی کشور هجوم بیاورد.
متولیان انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس با طرد عده ای سینماگر و مستندساز حرفه ای،یکی از باز کننده های مهم راه نفوذ مهاجمان فرهنگی بوده و هست.اندیشه کهنه و غلط جدا کردن خودی از ناخودی بزرگ ترین ضربه ها را بر بدنه فرهنگ و هنر این مملکت زده و می زند.این انجمن پا را از این هم فراتر گذاشته و حتی اجازه فعالیت به افراد با ایمانی که می خواستند یاد رزمندگان دلاور و همیشه جاوید ایران بزرگ را زنده نگاه دارند نیز نداد و باعث سرخوردگی و افسردگی این افراد شد!
وقتی فیلم های ضعیفی با بودجه کلان این انجمن ساخته و به رزمندگان و دوران دفاع مقدس ضربه زدند راه نفوذ باز شد.
وزارت ارشاد و معاونت ها و ادارات تابعه آن نیز با راندن و فراری دادن افراد کاربلد از حوزه فرهنگ و هنر،شکاف بزرگی در بدنه آن ایجاد کرد.
هنگامی که برخی از کارنابلدان چاپلوس زمام فرهنگ کشور را در دست گرفتند،هجوم فرهنگی آغاز شد.هجوم توسط بیگانگان صورت نگرفت،بلکه از سوی نفوذی های خودی و آنانی که دو دستی به میزهای پوسیده شان چسبیده بودند و چسبیده اند شروع شد و ادامه دارد،چرا تقصیر را گردن بیگانگان می اندازید؟
صداوسیمای جمهوری اسلامی نیز یکی از مسببان اصلی تهاجم فرهنگی است.این سازمان عریض و طویل بزرگ ترین ضربه ها را بر پیکر فرهنگ ایران-اسلامی زده و همچنان با قدرت می زند.هیچ نهاد و سازمانی به اندازه صداوسیما به فرهنگ غنی کشور تهاجم نکرده و ضربه نزده است.همواره به دنبال زدودن فرهنگ ایرانی از زندگی مردم بوده و هست که تاثیرات آن به وضوح در جامعه دیده می شود.
حوزه هنری نیز که با هدف اشاعه فرهنگ و هنر اسلامی تاسیس شد،بعد از مدتی که موفق عمل کرد،از جاده خارج و به بیراهه رفت.صرف میلیاردها بودجه بیت المال برای چاپ کتاب هایی که خوانده نمی شوند و فیلم هایی که دیده نمی شوند،یعنی باز گذاشتن راه نفوذ دشمن برای ضربه زدن به فرهنگ ایران زمین.این سازمان مدت هاست که به اداره ای عادی تبدیل و کارمندپروری می کند.با اینکه تعداد زیادی سالن سینما،تئاتر،گالری و امکانات دیگر در اختیار دارد،اما به خاطر مدیریت ضعیف و فامیلی،نمی تواند از این حجم عظیم امکانات برای حفظ و اشاعه فرهنگ کهن اسلامی و ایرانی این سرزمین پهناور استفاده کرده و گاهی نیز معکوس عمل می کند.
وقتی هنرمندان توانمندی توسط وزارت ارشاد،صداوسیما و دیگر نهادها و سازمان ها به خاطر نوع اندیشه و دیدگاه شان خانه نشین شدند، بی هنران عرصه را برای یکه تازی باز دیدند و تا آنجا که می توانستند بر فرهنگ این مملکت تاختند و می تازند!هنرمند باید هنرمندی کند با هنرش،نه اینکه القا کننده افکار سازمان ها و نهادها باشد.
صداوسیما بهترین و بزرگ ترین هنرمندان و متخصصان را در اختیار داشت،اما همه را از خانه خودشان دور کرد.گذاشتن ریش بر صورت و چرخاندن تسبیح در دست،نشان دهنده متعهد بودن و توانایی نیست،متعهد کسی است که وقتی توان کار یا اداره جایی را ندارد قبول نکند،بگذارد افراد توانا عنان کار را در دست بگیرند.امروز در عرصه فرهنگ،به خصوص تلویزیون تسبیح به دستان متظاهر دارند جولان می دهند!چرا کسی جلوی این افراد را نمی گیرد؟تهاجم فرهنگی واقعی یعنی این،نه دیدن برنامه و فیلم های ماهواره!
هنگامی که پس از انقلاب عده ای هنرمند و سینماگر حرفه ای به خاطر فعالیت هنری در پیش از انقلاب،بی دلیل و بدون حکم دادگاه یا مراجع ذی صلاح از هنرنمایی و فعالیت به ناحق محروم شدند،راه نفوذ باز و تهاجم فرهنگی آغاز شد. برخی از همین آقایانی که هنرمندان پیش از انقلاب را از هنرنمایی محروم و تا دم مرگ حسرت بر دل شان گذاشتند،رنگ عوض کرده و حرف دیگری زده و طور دیگری عمل می کنند.بعضی شان نیز به مصادیق بارز تهاجم فرهنگی تبدیل شده اند.
جلوی هجوم فرهنگی را باید با سلاح فرهنگی گرفت،نه با صدور بیانیه های اینچنینی و دادن شعارهای آنچنانی! بستن راه نفوذ آسان بود و هست،اما چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم؟!
@nasrodinmolla
