پدرش کفاش و مادرش رختشوی بود. کودک بود که پدر را از دست داد.در ۱۴ سالگی چون مادر الکلی‌اش توجهی به او نداشت به پایتخت کشور رفت . نخست کوشید به عنوان آوازخوان و بازیگر تئاتر زندگی را بگذراند.۱۷ ساله بود که توانست شاگرد مدرسه لاتین شود. تا آن هنگام با خودآموزی ها و نزد این و آن ادبیات و ریاضیات آموخته بود.در ۱۸ سالگی بود «کودکِ رو به مرگ» را سرود و به عنوان نخستین اثر در روزنامه پایتخت چاپ کرد.
در همان سال نخستین اثر طنزآمیزش «پیاده به سوی آماک» را نوشت و به طوری که به تازگی از دستنویس‌هایش آشکار شده اولین افسانه دانمارکی‌اش را به الهام از اسطوره‌های بومی شمال اروپا ساخت و پرداخت. این افسانه از منظر یک کودک نوشته شده و بعدها همین ویژگی یگانه، آثار او را از دیگر داستان‌سرایان و افسانه‌پردازان متمایز کرد.
او چندین رمان، نمایشنامه و جُنگ شعر منتشر کرده، ولی ماندگارترین آثارش افسانه‌هایی است که ساخته و پرداخته است.«پری دریایی» آندرسون مانند همزادان پیشین‌اش در اندیشه فریب انسان نبود ،بلکه از جان خود برای نجات او مایه می‌گذاشت.
ادوارد اریکسون پیکرتراش دانمارکی سال ۱۹۱۳ پیکر همسرش اِلینه را به الهام از توصیف آندرسون از پری دریایی ساخت و در ساحل کپِنهاگ استوار کرد. این پیکر به عنوان نماد دانمارک مانند مجسمه آزادی نیویورک و برج ایفِل پاریس هر سال صدها هزار جهانگرد را به سوی خود می‌کشاند.
هانس کریستیان آندرسون ۷۰ ساله بود که در کپنهاگ پایتخت دانمارک درگذشت.
