این مستندساز و عضو انجمن مستندسازان سینمای ایران در مورد روند طولانی تهیه و تولید مستند «گزارش یک سیل» گفت: شاید در یک لحظه، یک حادثه رخ بدهد که امکان تکرارش وجود ندارد و ما به عنوان مستندساز طبیعی است که در همان زمان اگر امکانات در اختیار داشته باشیم، وقوع حادثه را ثبت می‌کنیم،اما این به معنای پایان همزمان فیلمبرداری با حادثه نیست. یک حادثه با خود عواقبی دارد که چه بسا این عواقب، سال‌ها بعد نیز ادامه داشته باشد. موضوع سیل هم از این دست حوادثی است که نمی‌توان در مدت زمان کوتاه برای آن پایانی متصور شد. لذا مستند من، در باب سیل در خوزستان، شاید تا یک سال دیگر هم ادامه داشته باشد.
کارگردان مستند «الرماد» در خصوص پروسه طولانی مستندسازی افزود: منکر این نیستم که برخی از فیلم‌های مستند تأثیرشان در سریع آماده شدنشان است که احتمالا موضوع سیل هم چنین مستندهای زودبازده را می‌طلبد، اما اساسأ من در چند سال اخیر آموخته‌ام برخی از فیلم‌های مستندم را باید در پروسه چند ساله به اتمام برسانم. برای نمونه مستندی درباب نویسنده برجسته معاصر جنوب، آقای عدنان غریفی را بعد از گذشت ۱۵ سال همواره مشغول ساخت آن هستم. مستندم درباب تاریخ فوتبال خوزستان طی سه سال ساخته شد. مستندم درباب ریزگردها پس از ۷ سال به تازگی درحال پایان یافتن است. مستندم درباب یکی دیگر از نویسندگان برجسته جنوب، آقای احمد محمود را در طی پنج سال ساختم. نمونه‌های فراوانی را می‌توانم مثال بزنم که باید با گذر زمان ساخته شوند. در عین حال مستندم درباب شاعر برجسته عرب اهوازی، روانشاد ملا فاضل سکرانی را چهار ماهه ساختم.
باوی ساجد یادآور شد: اساساً معتقدم سینمای مستند روند تولید جداگانه‌ای از سایر تولیدات سینمایی دارد و به همین علت نباید تهیه کننده و کارگردان مستند را در محدوده زمانی خاص وکوتاه مدت قرار داد.
مستند «گزارش یک سیل» با محوریت شهرها و روستاهای جنوب کشور، و در ایام وقوع سیل، فیلمبرداری شد و به گفته تهیه کننده و کارگردان آن تا سال دیگر ادامه خواهد داشت.
فیلم سینمایی داستانی «سامی» با کارگردانی حبیب باوی ساجد و تهیه کنندگی محبوبه هنریان پس از دو سال تهیه و تولید، به تازگی آماده نمایش شد.
